kontakt

Kontakt

Perfekcyjna w swej niedoskonałości,

barki dźwigają bagaż życia obfitości.

Niewidzialna mapa po omacku byt mój prowadzi,

pojednany z losem róży nigdzie nie zabłądzi.

Odwróconym zwierciadłem zatrzymuje zachłannie,

to, co nieuchwytnym chwilom podziwiać przypadnie.

Zaklętymi znakami pobratymców swoich poszukuje.

Zapis powszechnie znany, niewielu właściwie odczaruje.

Porwana w rytm życia szaleńczy,

raz komedia, raz drama mnie udręczy.

Chichot losu bezczelnie szczerzy zęby,

narodziny kres mój przesądziły, istotne jest którędy?

Rozterki logiki nad sensem rozwiewa.

Obecność w bezmiarze dla innego istnienia.

Niebagatelnym ziarenkiem w bezkresie pustyni obietnicę złożyła,

która bez sobie podobnych tchnienie by straciła.

Ewelina Kaczmarek 

​

P.S. Innymi słowy: Artystka ze spalonego teatru;-)

​

Prywatnie: mama dwójki niepowtarzalnych i cudownych chłopców; zamężna od wielu, wielu lat z najlepszym przyjacielem i towarzyszem życia. Od kilku lat mieszkamy poza granicami Polski,